Najnowszy raport, działającego przy ONZ, Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) zawiera najbardziej aktualną analizę działań, zmierzających do ograniczenia skutków zmian klimatu, udowadniając konieczność natychmiastowych i drastycznych działań. Czterech ekspertów Royal Haskoning komentuje jego konkluzje:

Perfekcja może poczekać, potrzebujemy natychmiastowych działań

Szczegółowy raport IPCC, składający się z 3000 stron, ukazuje surową rzeczywistość naszej globalnej sytuacji klimatycznej. Pilną potrzebą, która leży u podstaw tego sprawozdania, jest stwierdzenie, że znajdujemy się na ścieżce, która spowoduje wzrost temperatury na świecie o 3,2°C w XXI wieku – znacznie powyżej pułapu 1,5°C, ustalonego podczas XXI Konferencji Stron COP, która doprowadziła do zawarcia Porozumienia paryskiego – i potwierdzonego na XXVI COP, która odbyła się w zeszłym roku w Glasgow – zauważa ekspert ds. transformacji energetycznej Rinus Vader.

Potrzebujemy radykalnie i szybko zredukować nasze emisje dwutlenku węgla. Inżynierowie pracują nad wieloma projektami, których realizacja może zająć dekady, więc jest jasne, że wymagane jest nowe podejście.

Musimy zrobić wszystko, co możliwe, by wprowadzić rozwiązania w krótkim horyzoncie czasowym, które powstrzymają wzrost emisji. Równolegle powinniśmy kontynuować inwestowanie i rozwój projektów długoterminowych, by zredukować emisje na wszystkich etapach cyklu życia zasobów.

Musimy przestać czekać aż projekt lub technologia osiągną doskonałość przed ich wdrożeniem. Szybkie sukcesy powinny uzyskać priorytetowe finansowanie i główną uwagę. Osoby odpowiedzialne za wdrożenie krótko- i długoterminowych rozwiązań muszą szukać sposobów na usprawnienie wszystkich etapów – od uzyskania pozwoleń i budowy po oddanie do użytku i eksploatację.

Mając w pamięci to zapotrzebowanie na rozwiązania krótkookresowe ten raport jest przekonującym dowodem na zasadność technologii przechwytywania i składowania dwutlenku węgla. Pokazuje również, że każdy z nas może osobiście wspomóc wysiłki na rzecz opanowania emisji CO2. Zmiana diety, sadzenie drzew (wszędzie – nie tylko w Amazonii) i tworzenie stawów i powierzchni wodnych na terenie zurbanizowanym, są tylko niektórymi sposobami, dzięki którym osoby prywatne, władze lokalne i firmy prywatne mogą wesprzeć te działania. Te wysiłki nie mogą zrobić wielkiej różnicy same w sobie, ale dzięki globalnej mobilizacji mogą pomóc w powstrzymaniu tego wzrostu.

Musimy połączyć „szybkie naprawy” z długofalowymi rozwiązaniami, by szybko ograniczyć nasze emisje CO2. Dla budynków redukcja emisji o 75% do 2030 r. jest lepsza niż redukcja o 100% do 2050 r.

Miasta są kluczem do redukcji emisji, ale nie dadzą rady same

Zastępczyni dyrektora ds. modeli ruchu drogowego Olga Teule wyraża uznanie dla podejścia polegającego na planowaniu regionalnym, zaprezentowanym w raporcie i sugeruje, że lepsze modelowanie ruchu może pomóc miastom w wytyczaniu drogi zmian. Uważa jednak także, że muszą pojawić się ich globalne ekonomiczne i społeczne motory, jeśli ma nastąpić realna zmiana.

„Pracując w przemyśle, ogólnie wiemy, czego spodziewać się po takim raporcie, ale czytanie go wystarczy do wywołania silnego uczucia niepokoju.

Raport pokazuje jak trudne będzie skorygowanie naszych emisji CO2 – i jak staje się to coraz trudniejsze z każdym momentem, w którym je opóźniamy.

Raport stwierdza, że miasta mogą odegrać kluczową rolę w walce ze wzrostem temperatury. Jednak nie mogą tego zrobić same, więc regionalne planowanie musi stanowić podstawę zmiany.

Modelowanie ruchu i narzędzia cyfrowe, takie jak Flowtack, mogą mieć znaczący wpływ na emisje, mogą sprawić, że miasta będą mniej zatłoczone, mogą zredukować liczbę wypadków i poprawić niezawodność transportu publicznego. Jednakże podejście regionalne jest potrzebne, by zapewnić jeszcze większe redukcje emisji i zmiany w zachowaniu populacji, by zaradzić kryzysowi.

Zielona infrastruktura miejska i inwestycje w stworzenie przyjaznych dla zdrowia miast, za którymi optuje raport, to krok w dobrą stronę. Zachęty do większego korzystania z rowerów i spacerów wspomogą rolę, jaką jednostki, mogą odegrać w globalnym wysiłku.

Jednak to globalne podejście musi znaleźć zastosowanie także w większej skali. Globalne łańcuchy dostaw są skomplikowane i wiążą się z emitowaniem CO2 na wszystkich etapach. Ich rekonstrukcja wymaga konsensusu, odwagi i innowacji na poziomie światowym.

Ludzkie zachowanie ma to do siebie, że zaobserwujemy znaczący postęp tylko, jeśli zaistnieją silne motory zmian ekonomicznych i społecznych, które wymuszą innowacje i zmiany nawyków. Prawdziwy koszt dla społeczeństwa powinien znaleźć odzwierciedlenie w opłacie za transport, to pomoże zarówno przemysłowi jak i jednostkom wybrać bardziej zrównoważone opcje. To jest ten rodzaj presji, którego moim zdaniem zabrakło w raporcie”.

Współpraca międzysektorowa jest kluczem do rozwiązania kryzysu klimatycznego

Woda ma istotną rolę do odegrania we wspólnych wysiłkach na rzecz redukcji emisji węglowych – mówi Ellen van Voorthuizen – starsza konsultantka technologii oczyszczania wody.

Większość materialnych skutków zmian klimatycznych może przejawiać się jako nadmiar lub brak wody. Uznanie przez raport wartości wody jest mile widzianym uzupełnieniem dotychczasowej narracji.

Zmiany klimatyczne wymagają natychmiastowych działań zarówno w zakresie redukcji CO2 jak i w zakresie adaptacji naszych miast i naszego otoczenia. Przyspieszenie planu działań wymaga skoordynowanego podejścia. Musimy współpracować i zjednoczyć wszystkie sektory, by umożliwić adaptację.

Dużo uwagi poświęcono pozyskiwaniu produktów ubocznych ze ścieków. Ale woda jest najbardziej obfitym i cennym zasobem, który może być odzyskany w procesie oczyszczania. Poprzez optymalizację procesu oczyszczania i wybór lokalizacji oczyszczalni, woda pozyskiwana ze ścieków ma potencjał łagodzenia niedoborów podczas suszy i przyczyniania się do krążenia wody w przemyśle.

Woda ściekowa może być również ważnym źródłem bioenergii. Metan pozyskiwany podczas procesu oczyszczania może być składowany i wykorzystywany jako paliwo – zapobiegając uwolnieniu go do atmosfery i zapewniając alternatywne źródło energii.

W krajach rozwiniętych, takich jak Niderlandy czy Wielka Brytania, w których władze przyjęły zobowiązanie do obniżenia emisji CO2 do zera przed 2030 – 2050 r., rola, którą woda odgrywa w łagodzeniu skutków zmian klimatycznych, została już zidentyfikowana. W krajach, w których nie ma tak rygorystycznego podejścia do oczyszczania ścieków, nie korzysta się z możliwości pełnego wykorzystania wartości wody i pozyskania metanu.

Wspieranie doskonalenia procesu oczyszczania wody w poszczególnych krajach może przyczynić się do obniżenia emisji”.

Znaleźć właściwy miks: system energetyczny zero emisji netto ma krytyczne znaczenie dla łagodzenia zmian klimatycznych

Piyush Katakwar, globalny lider w dziale wodoru, uważa, że raport podkreśla, że środki i ekspertyzy do osiągnięcia systemu energetycznego zero emisji netto, uwzględniające wodór, już istnieją, ale brakuje polityki i ich egzekwowania, co powstrzymuje postęp.

„Raport IPCC pokazuje, że dysponujemy wiedzą, by zapobiec wzrostowi temperatury o 3,2 C, który przewidujemy. Ku naszej frustracji, to politycy są źródłem opóźnienia. Bez ich przewodnictwa, postępy będą powolne.

Koszty udanej transformacji energetycznej będą wysokie i będą wymagały prywatnych inwestycji z długookresową stopą zwrotu. Systemy finansowe i strategie korporacji powinny zmienić swój model biznesowy, by to wesprzeć, ale nie mogą tego zrobić bez jasnej polityki rządowej, która pokierowałaby ich decyzjami.

Potrzebujemy natychmiastowej konwersji na bardziej zrównoważony miks energetyczny. To oznacza zakończenie naszej zależności od węgla, ropy i gazu, i przerzucenie się na odnawialne źródła takie jak słońce i wiatr.

Oczekuje się, że zielony wodór odegra znaczącą rolę w konwersji na bardziej zrównoważone zużycie energii w przemyśle. Będzie to miało także wpływ ma inne sektory takie jak fracht i lotnictwo, gdzie elektryfikacja jest obecnie wyzwaniem. Już teraz wspieramy klientów w szukaniu rozwiązań i konstruowaniu niskoemisyjnego modelu biznesowego – obejmujące zwiększoną produkcję i zużycie wodoru, ale potrzeba lepszego zrozumienia i edukacji we wszystkich sektorach, by w pełni wykorzystać potencjał tej technologii.

Kraje rozwijające się mogą skorzystać z doświadczenia bardziej rozwiniętych państw, co umożliwi im wybór i wczesną adaptację wybranej technologii OZE. Obok wiatru i wody, wodór ma ważną rolę do odegrania także tutaj, ponieważ może być składowany i używany do balansowania podaży energii według zapotrzebowania. Na krajach rozwiniętych ciąży obowiązek wsparcia tych wysiłków i niekonkurowania o zasoby. Obywatele są także odpowiedzialni za pociągnięcie biznesu i rządu do odpowiedzialności. Poprzez wybór inwestycji w emerytury, akcje i udziały w firmach, które zobowiązały się do zeroemisyjności, mogą wywołać realną zmianę w polityce firm i systemach finansowych.