Śluzy żeglugowe na Kanale Gliwickim

Opis projektu:

Kanał Gliwicki (droga wodna łącząca rzekę Odrę z Gliwicami w Górnośląskim Okręgu Przemysłowym) wybudowany został w latach 1935-1939 w miejscu istniejącego od początku XIX wieku Kanału Kłodnickiego. Uroczyste przekazanie do eksploatacji miało Miejsce 8 grudnia 1939 r., a uruchomienie kanału w 1941 r. Początek kanału znajduje się w Kędzierzynie-Koźlu na 98,00 kilometrze rzeki Odry, natomiast koniec kanału w basenie portowym Portu Gliwice. Długość kanału wynosi 40,60 km, maksymalna głębokość 3,50 m, a róznica poziomów wody na początku i na końcu kanału 43,60 m. pokonanie różnic poziomu wody przez jednostki pływające reguluje 12 dwukomorowych bliźniaczych śluz, rozmieszczonych parami na 6 stopniach, o długości komór L ~ 71,5 m szerokości B = 12,0 m i spadach od 4,2 m do 10,4 m.

Realizacja projektu miała na celu dostosowanie Kanału Gliwickiego do III klasy drogi wodnej poprzez poprawę stanu technicznego oraz bezpieczeństwa budowli i urządzeń.

Dane techniczne:

ŚLUZA ŁABĘDY różnica poziomów: 4,20 m długość komór: 71,50 m ilość wody zużywanej na śluzowanie: 3900,00 m³	ŚLUZA DZIERŻNO różnica poziomów: 10,30 m długość komór: 71,50 m ilość wody zużywanej na śluzowanie: 9500,00 m³
ŚLUZA RUDZINIEC różnica poziomów: 6,25 m długość komór: 71,40 m ilość zużywanej wody na śluzowanie: 5800,00 m³	ŚLUZA KŁODNICA różnica poziomów: 10,40 m długość komór: 71,80 m ilość wody zużywanej na śluzowanie: 9500,00 m³